ဘဝအတြက္​ အဖိုးတန္​ အဆံုးအမမ်ား

" ဘဝအတြက္ အဖိုးတန္ အဆံုးအမမ်ား "

ဓနေၾကာင့္ မာနတက္တဲ႔ ေန႔
ဓန ေပ်ာက္တဲ႔ ေန႔ ။

အလွေၾကာင့္ မာနတက္တဲ႔ ေန႔
အလွ ေပ်ာက္တဲ႔ ေန႔ ။

ေနရာေၾကာင့္ မာနတက္တဲ႔ ေန႔
ေနရာ ေပ်ာက္တဲ႔ ေန႔ ။

ပညာေၾကာင့္ မာနတက္တဲ႔ ေန႔
ပညာ ေပ်ာက္တဲ႔ ေန႔ ။

အလုပ္ေၾကာင့္ မာနတက္တဲ႔ ေန႔
အလုပ္ ေပ်ာက္တဲ႔ ေန႔ ။

သီလေစာင့္မွ အူမေတာင့္မယ္
အူမေတာင့္ေအာင္ သီလေစာင့္ၾကပါ ။

ငတ္ေသရင္ တစ္ဘဝပဲ
သီလပ်က္ရင္ ဘဝမ်ားစြာ ေသရမယ္ ။

အသုဘခႏၶာၾကီးအတြက္ အကုသိုလ္နဲ႔
မလုပ္ေကြ်းပါနဲ႔ အမ်ားစားျပီး
တစ္ေယာက္ထဲ ခံရလိမ့္မယ္ ။

အေကာင္းအဆိုး အေၾကာင္း အက်ိဳး
အမွား အမွန္ ပိုင္းျခား သိတာ ညဏ္

တရားမသိရင္ အသိတရား မရွိဘူး
အသိတရား မရွိရင္
တရားနဲ႔ေလ်ာ္စြာ မေနတတ္ဘူး ။

တရားနဲ႔ေလ်ာ္စြာ မေနတတ္ရင္
အျပစ္ မကင္းဘူး ။
အျပစ္ မကင္းရင္ ဆင္းရဲမယ္
မဆင္းရဲခ်င္ရင္ တရားသိေအာင္လုပ္ ။

ကုသိုလ္ဆိုတာ
ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ မပါတဲ႔ အလုပ္ ။

ျဖစ္သမ်ွအေၾကာင္း
မေကာင္း ေကာင္းေအာင္လုပ္ၾက ။

ကာယကံ ဝစီကံ မေနာကံ ျပဳတိုင္းျပဳတိုင္းမွာ
တရားနဲ႔ေလ်ွာ္ေအာင္ က်င့္ၾကံေနထိုင္ပါ ။

ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္း ကင္းေအာင္ က်င့္ၾက
မခ်စ္တတ္ မမုန္းတတ္မွ
သံသယဝဋ္ဆင္းရဲက လႊတ္ကင္းႏိုင္မယ္ ။

ဘုရားကို ယုံသလား?တရားကို ယုံသလား?
သံဃကို ယုံသလား?ဘာေၾကာင့္ ယုံသလဲ?
ဘယ္လို ယုံတာလဲ?ဘယ္ေလာက္ထိ ယုံသလဲ?
ကိုယ္တိုင္ပိုင္းျခားျပီး ေျဖၾကည့္ၾက။

သာသနာနဲ႔ေတြ႔ခိုက္ မရႈံးေစနဲ႔ ။
သစၥာမသိတာ ေၾကာက္စရာ အေကာင္းဆံုး
ရထားတဲ႔ ဘဝတန္ဖိုးကို
ေကာင္းေကာင္း အသုံးခ်တတ္မွ လူ။

ပုထုဇဥ္ဆိုတာ အင္မတန္စပ္စုတယ္
လွ်ာရွည္တယ္ အျငိမ္မေနဘူး
သူမ်ားအတင္း ေျပာတယ္
ကိုယ့္အေၾကာင္း မၾကည့္ဘူး
သူမ်ားအေၾကာင္း ၾကည့္တယ္
အဲဒါ ပုထုဇဥ္ အရူး။

ဘဝကူးေကာင္းေအာင္ မလုပ္ပါနဲ႔
ဘဝျပတ္ေအာင္ လုပ္ပါ။
ဒါနက သံသရာရွည္တာ မဟုတ္ဘူး
ဒါနေနာက္က အသိမလိုက္လို႔
သံသရာရွည္တာ။

" ဓမၼကထိက ဒယ္အိုးဆရာေတာ္ ဥဳးသုမဂၤလ "

ႏူနာစြဲကပ္ခံရေသာ သမိတိဂုတၱမ မေထရ္၏ ႏႈတ္ၾကမ္း၀ဋ္ေၾကြး 

သမိတိဂုတၱမ မေထရ္ေလာင္းသည္ ၀ိပႆီ
ဘုရားလက္ထက္တြင္ အမ်ဳိးေကာင္းသားတစ္ဦး
ျဖစ္ခဲ့ေလၿပီး   ဘုရားရွင္ကို ဖူးေတြ႕ရေသာအခါ
ၾကည္ညိဳသျဖင့္   ျမတ္ေလးပန္းမ်ားျဖင့္ ပူေဇာ္ခဲ့
သည္။

ထိုကုသုိလ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေလရာ ဘ၀တိုင္း၀ယ္ အ
မ်ဳိး၊ အဆင္း၊ အၿခံအရံတို႕ႏွင့္ျပည့္စံုကာ သူမတူ
ေအာင္ေနထိုင္ခဲ့ရသည္။

ထို႔ေနာက္ ဘ၀တစ္ခုတြင္ ႏႈတ္သရမ္းေသာ
အမ်ဳိးသားျဖစ္ၿပီး သကၤန္းၿခံဳ၍ဆြမ္းခံလွည့္လည္
လာေသာပေစၥကဗုဒၶါတစ္ပါးကိုေတြ႕ျမင္ေလလွ်င္
ႏႈတ္ကသရမ္းၿပီး

ဤ ကတံုးရဟန္း ႏူေနပံုရသည္။ ႏူေနသည့္အ
တြက္ သကၤန္းကို႐ုံကာ လွည့္လည္လာတာျဖစ္
လိမ့္မည္ဟုစြပ္စြဲၿပီး တံေတြးနဲ႔ ထြီကနဲေထြးကာ
ထြက္ခြါသြားေလသည္။ ထိုအမ်ဳိးသားသည္ ထို
ႏႈတ္ထြက္ ၀စီကံေၾကာင့္ ငရဲ၌အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ
ခံခဲ့ရသည္။

  ကႆပ ဘုရားရွင္လက္ထက္တြင္ လူလာျဖစ္
ျပန္သည္။ အရြယ္ေရာက္ေသာ္ ပရဗိုဇ္ရဟန္းျပဳ
ကာတစ္ေန႔တြင္ အက်င့္သီလႏွင့္ျပည့္စံုေသာ ဥ
ပါသကာတစ္ေယာက္ကို စိတ္အလိုမက်ျဖစ္ကာ
ေဒါသထြက္ၿပီး လူႏူဟူ၍ ဆဲေရးေလသည္။

ယခုေဂါတမ ဘုရားရွင္လက္ထက္တြင္ သာ၀တၳိ
ၿမိဳ႔၌ မထင္ရွားေသာ ပုဏၰားတစ္ေယာက္၏သား
လာျဖစ္သည္။ မိဘတို႔က သမိတိဂုတၱအမည္ေပး
ခဲ့သည္။

သမိတိဂုတၱသည္ အရြယ္ေရာက္လတ္ေသာ္
ဘုရားရွင္၏  တရားကို နာၾကားရၿပီး သဒၶါတရား
ျဖစ္ကာရဟန္း ျပဳေလသည္။   သီလကို အလြန္
စင္ၾကယ္ေအာင္ေစာင့္ထိန္းေလ့ရွိသည္။

အတိတ္ဘ၀ မ်ားစြာက ပေစၥကဗုဒၶါကို လူႏူဟု
စြပ္စြဲ ကဲ့ရဲ႕မႈ၊ သီလရွိေသာဥပါသကာကို လူႏူဟု
ဆဲေရးမႈ  အကုသိုလ္ ၀စီႏႈတ္ထြက္ေၾကာင့္ ႏူနာ
ေရာဂါစြဲကပ္ခံရေလသည္။

ႏူနာေရာဂါေၾကာင့္ မေထရ္၏ကုိယ္မွအနာမ်ား
ကြဲျပတ္ကာ အရည္မ်ားယိုစီးက်ေသာေၾကာင့္
ဂီလာန အေဆာင္တြင္ေနရသည္။

တစ္ေန႔တြင္ ရွင္သာရိပုတၱရာသည္ လူနာလာ
ေမးရင္း  ငါ့ရွင္ ခႏၶာ ရွိေနသမွ် ကာလပတ္လံုး
ေ၀ဒနာရွိေနမည္သာျဖစ္သည္။ ခႏၶာ မရွိမွသာ
ဒုကၡေ၀ဒနာမရွိမည္ဟု ေ၀ဒနာ ႏုပႆနာကမၼ
႒ာန္းကိုေဟာေတာ္မူသည္။

သမိတိဂုတၱမေထရ္သည္ အရွင္သာရိပုတၱရာ
၏ၾသ၀ါဒကိုခံယူ၍ ၀ိပႆနာတရားအားထုတ္
ရာ မၾကာခင္   ဆဠာဘိညာ ရဟႏၱာျဖစ္သြားရ
သည္။

ပါရမီရွင္ရဟႏၱာပင္ျဖစ္ေစကာမူ အတိတ္ဘ၀
ကေျပာဆိုမိခဲ့ေသာ ၀စီႏႈတ္ထြက္ၾကမ္းစကား
သည္ ယခုဘ၀တြင္  ကံၾကြင္းအျဖစ္ လိုက္လံ
အက်ဳိးေပးသည္ကို သတိျပဳၾကပါ။

သမိတိဂုတၱေထရဂါထာ။
တကၠသိုလ္သွ်င္သီရိ