ဘုရားအေလာင္း ငရဲက်သည္မွာ အဘယ္​​ေၾကာင္​့နည္​း

( ပုထုဇဥ္မ်ား မိမိ၀စီကံကို ဆင္ျခင္ဖြယ္)

နိယတဗ်ာဒိတ္ရၿပီးတဲ့ ဘုရားအေလာင္းသည္ အဝီစိငရဲႏွင့္ ေလာကႏၲရိက္ငရဲတုိ႔၌ မျဖစ္ေတာ့ ေစကာမူ သာမာန္ငရဲတုိ႔၌မူ ျဖစ္တတ္, က်တတ္ပါတယ္။ ကိေလသာ မကင္းေသး၍ မေကာင္းမႈေတြ ျပဳမိေသာေၾကာင့္ သာမာန္ ငရဲက်ရပါတယ္။ ဘုရားအေလာင္းရဲ႔ ငရဲ၌ ဆင္းရဲခံစားခဲ့ရတဲ့ ဝတၳဳဇာတ္လမ္း မ်ားစြာ ရွိပါတယ္။

ကႆပဘုရားရွင္ကုိ ဘုရားအေလာင္း ေဇာတိပါလလုလင္က “ဦးျပည္းရဟန္းအား အဘယ္မွာ သဗၺၫုတ ဉာဏ္ကုိ ရပါ့မလဲ? သဗၺၫုတဉာဏ္ဆုိတာ အလြန္ရခဲတဲ့ တရားျဖစ္တယ္”လုိ႔ နွိမ့္ခ်ေျပာဆုိခဲ့တဲ့မေကာင္းမႈကံေၾကာင့္ အရာမက ဘဝမ်ားစြာ ငရဲဆင္းရဲအစရွိသည္တုိ႔ကုိ ခံစားခဲ့ရေၾကာင္း အပဒါန္ပါဠိေတာ္, ယင္းအ႒ကထာ(ခု၊ ၃၊ ၃၄၉။ အပဒါန္၊ ႒၊ ၁၊ ၁၂၈)တုိ႔၌ လည္းေကာင္း,

လြန္ေလၿပီးတဲ့ ဘဝတစ္ခု၌ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ဟာ ေသေသာက္ၾကဴးျဖစ္၍ သဗၺာဘိဘူ ဘုရားရွင္ရဲ႔ တပည့္ နႏၵအမည္ရွိတဲ့ တပည့္ရဟန္းေတာ္အား “ဤရဟန္းသည္ သီလမရွိ, ယုတ္မာတဲ့အက်င့္ရွိတယ္" စသည္ ျဖင့္ စြပ္စြဲ ေျပာ ဆုိမိတဲ့ အကုသုိလ္ကံေၾကာင့္ အႏွစ္ တစ္ေသာင္းတုိ႔ပတ္လုံး ငရဲ၌ ခံရေၾကာင္း အပဒါန္ပါဠိေတာ္ (ခု၊ ၃၊ အပဒါန၊ ၃၄၇)၌ လည္းေကာင္း,

အတိတ္ဘဝတစ္ခု၌ပင္ ဘုရားအေလာင္းဟာ မုနာဠိအမည္ရွိ အရက္သမားျဖစ္၍ သုရဘိ အမည္ရွိေတာ္မူတဲ့ ပေစၥကဗုဒၶါအား “ဤရဟန္းသည္ ဒုႆီလဘဲ၊ ယုတ္မာတဲ့အက်င့္ရွိတယ္" လို႔ ဆဲေရးမိတဲ့ အကုသုိလ္ဝစီကံေၾကာင့္ မ်ားစြာေသာ ႏွစ္အေထာင္တုိ႔ပတ္လုံး ငရဲ၌ ခံစားခဲ့ရေၾကာင္း အပဒါန္ပါဠိေတာ္ (၁၊ ၃၄၇), အပဒါန္အ႒ကထာ (၁၊ ၁၃၃) တုိ႔၌ လည္းေကာင္း,

အတိတ္ဘဝတစ္ခု၌ပင္ ဘုရားအေလာင္းဟာ ပုဏၰားမ်ဳိး၌ျဖစ္၍ ရေသ့ျပဳလုပ္ကာ တပည့္မ်ားကုိ မႏၲန္ပုိ႔ခ်ေနစဥ္ အဘိညာဥ္ငါးပါး သမာပတ္ရွစ္ပါးႏွင့္ျပည့္စုံတဲ့ ရေသ့တစ္ပါးအေပၚမွာ မနာလို ဣႆာပြါးလ်က္ “ဤရေသ့သည္ ကာမဂုဏ္ခံစားေနသူဘဲ" ဟု စြပ္စြဲေျပာဆုိမိတဲ့ အကုသုိလ္က ံအက်ဳိးအားျဖင့္ အႏွစ္တစ္ေထာင္တုိ႔ပတ္လုံး ငရဲ၌ ခံစားခဲ့ရ ေၾကာင္း အပဒါန္ပါဠိေတာ္ (၁၊ ၃၄၇-၃၄၈)ႏွင့္ အပဒါန္အ႒ကထာ (၁၊ ၁၃၄)တုိ႔၌လည္းေကာင္း,

အတိတ္ဘဝတစ္ခု၌ပင္ ဘုရားအေလာင္းဟာ ဘတူမိကြဲ ညီငယ္ကုိ ေက်ာက္ျဖင့္ ထုသတ္ခဲ့တဲ့ မေကာင္းမႈ အက်ဳိးအားျဖင့္ ငရဲစသည္တုိ႔၌ အေထာင္မကေသာႏွစ္တုိ႔ပတ္လုံး ဆင္းရဲ ခံစားခဲ့ရေၾကာင္း အပဒါန္ပါဠိေတာ္ (၁၊ ၃၄၈) ႏွင့္ အပဒါန္အ႒ကထာ (၁၊ ၁၃၅)တုိ႔၌လည္းေကာင္း,

အတိတ္ဘဝတစ္ခု၌ပင္ ဘုရားအေလာင္းဟာ မထင္ရွားတဲ့ အမ်ဳိး၌ ျဖစ္၍ ငယ္႐ြယ္စဥ္က လမ္းမေပၚဝယ္ ကစားေနတုန္း ဆြမ္းခံၾကြလာတဲ့ ပေစၥကဗုဒၶါကုိ ျမင္၍ “ဤဦးျပည္းရဟန္းက အဘယ္သုိ႔ သြားမည္နည္း?” လိ႔ု ေျပာဆုိကာ ေက်ာက္စရစ္ခဲျဖင့္ ပေစၥကဗုဒၶါအရွင္ျမတ္ရဲ႔ ေျခဖမုိး၌ ပစ္ခဲ့တယ္၊ ေျခဖမုိးအေရ ျဖတ္ခြဲ၍ ေသြးထြက္ခဲ့တယ္၊ ထုိမေကာင္းမႈေၾကာင့္ အေထာင္မက မ်ားစြာေသာႏွစ္တုိ႔ပတ္လုံး ငရဲ၌ ႀကီးစြာဒုကၡ ခံစားခဲ့ရေၾကာင္း အပဒါန္အ႒ကထာ (၁၊ ၁၃၆-၁၃၇)၌ လည္းေကာင္း,

အတိတ္ဘဝတစ္ခု၌ပင္ ဘုရားအေလာင္းဟာ ဆင္ထိန္းျဖစ္စဥ္ ဆင္စီးလ်က္ လာေသာအခါ ခရီးလမ္းမ၌ ပေစၥကဗုဒၾၶြါကုိ ေတြ႔ျမင္၍ “ဤဦးျပည္းကား အဘယ္မွ လာသနည္း?”လို႔ ထိပါးလုိစိတ္ ရွိသည္ျဖစ္၍ ဆင္ျဖင့္ ထိပါးခဲ့တဲ့ မေကာင္းမႈေၾကာင့္ အပါယ္တုိ႔၌ အေထာင္မကေသာ ႏွစ္တုိ႔ ပတ္လုံး ဆင္းရဲခံစားခဲ့ရေၾကာင္း အပဒါန္အ႒ကထာ (၁၊ ၁၃၇)၌ လည္းေကာင္း,

အတိတ္ဘဝတစ္ခု၌ပင္ ဘုရားအေလာင္းဟာ ပစၥႏၲရစ္မင္းျဖစ္၍ သူယုတ္မာတုိ႔ႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္မိ သျဖင့္ တစ္ေန႔မွာ သန္လ်က္လက္စြဲလ်က္ ၿမိဳ႔တြင္း၌လွည့္လည္ကာ အျပစ္မဲ့သူေတြကုိ သံလ်က္ျဖင့္ သတ္ခဲ့တယ္၊ ထုိမေကာင္းမႈ အက်ဳိးအားျဖင့္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာနွစ္တုိ႔ပတ္လုံး ငရဲ၌ က်က္ခဲ့ရေၾကာင္း အပဒါန္ပါဠိေတာ္ (၁၊ ၃၄၉)ႏွင့္ အပဒါန္ အ႒ကထာ (၁၊ ၁၃၈)တုိ႔၌ လည္းေကာင္း,

အတိတ္ဘဝတစ္ခု၌ပင္ ဘုရားအေလာင္းဟာ တံငါမ်ဳိး၌ ျဖစ္၍ တစ္ေန႔မွာ အျခားတံငါသည္ေတြႏွင့္ အတူ ငါးမ်ားသတ္ျဖတ္ရာဌာနသြားရာ ငါးေတြ သတ္ေနတာကုိ ျမင္တဲ့အခါ ဝမ္းေျမာက္ျခင္း ျဖစ္မိတယ္၊ ထုိအကုသုိလ္ကံ ေၾကာင့္ အပါယ္ေလးဘုံ၌ ဆင္းရဲခံစားခဲ့ရေၾကာင္း အပဒါန္အ႒ကထာ (၁၊ ၁၃၈-၁၃၉)၌ လည္းေကာင္း,

အတိတ္ဘဝတစ္ခု၌ပင္ ဘုရားအေလာင္းဟာ မထင္ရွားတဲ့ အမ်ဳိး၌ျဖစ္၍ မုိက္မဲသည့္အေလ်ာက္ ဖုႆဘုရားရွင္ရဲ႔ တပည့္ရဟန္းေတာ္မ်ား, ေကာင္းျမတ္တဲ့ ဆြမ္း, အေဖ်ာ္, သေလးေဘာဇဥ္ စသည္မ်ားကုိ ဘုဥ္း ေပးေနသည္တုိ႔ကုိ ျမင္ရလွ်င္ “ဟယ္ ဦးျပည္းရဟန္းတုိ႔ မေယာၾကမ္းကုိ စားၾကကုန္ေလာ့, သေလးေဘာဇဥ္ကုိ မစားၾကနဲ႔" လုိ႔ ဆဲေရးမိခဲ့တယ္၊ ထုိအကုသုိလ္ကံေၾကာင့္ အေထာင္မက မ်ားစြာေသာႏွစ္တုိ႔ပတ္လုံး အပါယ္ေလးပါး၌ ဆင္းရဲခံစားရေၾကာင္း အပဒါန္ အ႒ကထာ (၁၊ ၁၃၉)၌ လည္းေကာင္း လာရွိပါတယ္။

အဲဒီ အပဒါန္ပါဠိေတာ္ ပုဗၺကမၼပိေလာတိကဗုဒၶအပဒါန္,အ႒ကထာ ဗုဒၶအပဒါန္အဖြင့္တုိ႔၌ လာရိွ ေသာေၾကာင့္ နိယတဗ်ာဒိတ္ရ ဘုရားအေလာင္းပင္ ငရဲက်ေၾကာင္းကုိ သိရပါတယ္။ ပုထုဇဥ္ သာမာန္ျဖစ္ေသာ မိမိတို႔မွာမူ ငရဲ၌ ဘယ္ႏွစ္ခါ က်ခဲ့ဘူးတယ္-ဆုိတာ ေျပာဖုိ႔ မလြယ္ပါ။

ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတာလကၤာရ
ဓမၼာနႏၵ ဝိဟာရ

ဗ်ာဒိတ္ရၿပီးဘုရားအေလာင္းတို႔မျဖစ္ရာဌာန(၁၈)ပါး
**********************************************

၁။ ပဋိသေႏၶကန္း မျဖစ္ျခင္း။
၂။ နားပင္းသူ မျဖစ္ျခင္း။
၃။ သြားေရမက်ျခင္း။
၄။ အ႐ႈးမျဖစ္ျခင္း။
၅။ လူ႐ုိင္းမျဖစ္ျခင္း။
၆။ ကၽြန္မ်ဳိးမျဖစ္ျခင္း။
၇။ နိယတမိစၧာဒိ႒ိမျဖစ္ျခင္း။
၈။ ပဥၥာနႏၱရိယကံမက်ဴးလြန္ျခင္း။
၉။ အသညသတ္ျဗဟၼာမျဖစ္ျခင္း။
၁၁။ ငံုးေအာက္မငယ္ ဆင္ထက္မႀကီးတိရစၧာန္ျဖစ္ျခင္း။
၁၂။ ႏူနာေရာဂါမျဖစ္ျခင္း။
၁၃။ စၾကာ၀ဠာတစ္ပါး၌မျဖစ္ျခင္း။
၁၄။ သုဒၶါ၀ါသဘံု၌မျဖစ္ျခင္း။
၁၅။ အပါယ္ငရဲမက်ျခင္း။
၁၆။ မာရ္နတ္မျဖစ္ျခင္း။
၁၇။ ၿပိတၱာမ်ဳိး၌မျဖစ္ျခင္း။
၁၈။ လိင္ျပန္႐ိုးမရွိျခင္း။

တကၠသိုလ္သွ်င္သီရိ(ဓမၼာစရိယ-ဘီေအ)
ရင္ႏွစ္သည္းခ်ာသားလိမၼာမွ

ထိုထဲတြင္ပါေသာ အပါယ္ငရဲမက်ျခင္းဆိုသည္ကို အဝီစိငရဲႏွင့္ ေလာကႏၲရိက္ငရဲသို႔ မက်ေရာက္ျခင္းဟု မွတ္ယူၾကပါကုန္။

နိဗၺာန္​မ​ေရာက္​​ေျၾကာင္​းတရား(၅)ပါး

နိဗၺာန္မေရာက္ေၾကာင္းတရား (၅) ပါး 

(၁) ကုသိတ = မွားယြင္းေသာ ႀကံစည္မႈတို႔ျဖင့္ ယွဥ္ေနျခင္း။

 မွားယြင္းေသာႀကံစည္မႈ (၃) မ်ိဳး 

(က) ကာမဝိတက္ = ကာမဂုဏ္တို႔ကို ႀကံစည္ေတြးေတာေနျခင္း (ေလာဘ)။

(ခ) ဗ်ာပါဒဝိတက္ = သူတစ္ပါးတို႔၏ ပ်က္စီးမႈကို ႀကံစည္ေတြးေတာေနျခင္း (ေဒါသ)။

(ဂ) ဝိဟႎသဝိတက္ = သူတစ္ပါးတို႔အား ညွင္းဆဲမႈကို ႀကံစည္ေတြးေတာေနျခင္း (ေဒါသ)။

(၂) ဟီနဝီရိယ = ေလ်ာင္း ထိုင္ ရပ္ သြား ဣရိယာပုတ္ေလးပါး၌ အားထုတ္မႈ ႀကိဳးစားမႈမရွိျခင္း။
(၃) ထိန မိဒၶ ဗဟုလ = ထိုင္းမႈိင္းမႈမ်ားျခင္း ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး မၾကည္မလင္ျဖစ္မႈမ်ားျခင္း။
(၄) အဟိရိက = မေကာင္းမႈျပဳလုပ္ရမည္ကို မရွက္ျခင္း။

(၅) အနာဒရ = ေကာင္းမြန္မွန္ကန္ေသာ အက်င့္ျမတ္ ပဋိပတ္၌ ရိုေသလိုက္နာမႈ မရွိျခင္း။

⇨ ထိုငါးပါးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာပုဂၢိဳလ္သည္ ျမတ္ေသာနိဗၺာန္သို႔ မေရာက္ႏိုင္။

 နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းတရား (၄) ပါး 

(၁) သမာဓိ = သတိပ႒ာန္ေလးပါးတို႔၌ အၿမဲမျပတ္ သတိကပ္ေနသူ။

(၂) နိပက = ကမၼ႒ာန္း၌ မျပတ္အားထုတ္ေလ့ရွိေသာ ဥာဏ္ႏွင့္ျပည့္စံုသူ။

(၃) စ်ာယီ = အာရမၼဏူပနိဇၨ်ာန (အာရမၼန + ဥပနိဇၨ်ာန) သမထစ်ာန္
လကၡဏူပနိဇၨ်ာန (လကၡဏာ + ဥပနိဇၨ်ာန) ဝိပႆနာစ်ာန္
ယင္းႏွစ္ပါးတို႔ႏွင့္ျပည့္စံုသူ

(၄) သံေယာဇနံဇာတိဇရာယေဆက = ေမြးေသဒုကၡကိုျဖစ္ေစတတ္သည့္ သံေယာဇဥ္ကို ျဖတ္ႏိုင္သူ။

ထိုေလးပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာပုဂၢိဳလ္သည္ ျမတ္ေသာနိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ႏိုင္၏။

အာတာပီသုတ္ ဣတိဝုတ္ပါဠိေတာ္ (ႏွာ-၂၁၄)

ေပးကမ္းျခင္းနဲ႔ ေပးကမ္းနည္း မသိ၍သာ ဆင္းရဲသည္​

ဆင္းရဲသားတစ္ေယာက္က ဘုရားရွင္ကိုေမးတာ" ဘာျဖစ္လို႔ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးဟာ မြဲေတဆင္းရဲေနရတာလည္း"ဘုရား

ဘုရားရွင္က ေျပာပါတယ္။ သင္ဟာ" ေပးကမ္းျခင္းနဲ႔ ေပးကမ္းနည္းကို မသိလို႔ပါပဲ။

ဆင္းရဲသားက ျပန္ေျပာတာ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး" မွာ.....ေပးကမ္းစရာ ဘာမွမွ မရွိတာ.....ဆိုေတာ့" ျမတ္စြာဘုရားရွင္က သင္ေပးတာ" သင့္မွာ ရွိေနတာေတြ မနည္းပါဘူး။

မ်က္ႏွာ- အျပံဳးေတြေပးစြမ္းႏိုင္တယ္။
လန္းဆန္းမႈ-တက္ႂကြမႈ-ရႊင္လန္းမႈေတြ ေပးစြမ္းႏိုင္တယ္။

ပါးစပ္- - သင္"သူတပါးကို ခ်ီးမြမ္းစကားေတြ-အားေပးစကားေတြ-မဂၤလာရွိ ေကာင္းမြန္တဲ့စကားေတြ ေျပာေပးလို႔ရႏိုင္တယ္။

-ႏွလံုးသား -တပါးသူကို ရင္ဖြင့္ျပႏိုင္တယ္ စစ္မွန္ျခင္းေတြ "ျဖဴစင္႐ိုးသားမႈေတြ"နဲ႔ ေမတၱာတရားေတြ ေပးစြမ္းႏိုင္တယ္။

မ်က္လံုး- တပါးသူကို ေကာင္းမြန္တဲ့ ေစတနာအျမင္နဲ႔ ျမင္ ၾကည့္လို႔ရတယ္
ေႏြးေထြးေဖာ္ေရြးတဲ့ အၾကည့္နဲ႔ ေပးစြမ္းႏိုင္တယ္"

ကိုယ္ခႏၶာ-သူ႔ကိုအသံုးခ်ၿပီး သူတပါးကို ကူညီႏိုင္တယ္

ဒါေၾကာင့္ သင္ဟာ မဆင္းရဲပါဘူး။ စိတ္ထဲက ႏွိမ့္ က်ဆင္းရဲျခင္းေတြက သာလ်င္ ဆင္းရဲျခင္းအစစ္ျဖစ္တယ္။

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ ေပးလြတ္လိုက္တဲ့အခါ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ ျပန္ေရာက္ လာမယ္ သူတပါးကို ကူညီလိုက္တဲ့ အခါ ကူညီမႈေတြက ျပန္ေရာက္လာမယ္

ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြေပးလိုက္တဲ့အခါ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကျပန္ေရာက္ လာတတ္တယ္။ ဒါဟာ အက်ိဳးနဲ႔အေၾကာင္း ျဖစ္သလို ေလာကႀကီးရဲ႕ သဘာဝပဲ ေပးဆပ္ ေလေလ ရရွိေလေလပါပဲ။

သားေကာင္းသားျမတ္ ရေစေသာ ဂါထာ

(ပဋိသေႏၶတည္ေနစဥ္ ရြတ္ဆုိရန္)

ေယာ ေမ အယံ ဘေႏၱ ကု စၦိေတာ ကုမာရေကာ ဝါ ကုမာရိကာ ဝါ၊ေသာ ဘဂဝႏၱံ သရဏံ ဂစၦတိ ဓမၼဥၥ ဘိကၡဳ သံဃဥၥ၊ ဥပါသကံ တံ ဘဂဝါ ဓာေရတု အဇၨတေဂၢ ပါဏုေပတံ သရဏံ ဂတံ။ (မ-၂-၃၀၀)

ဘေႏၱ- အရွင္ဘုရား၊
ေမ-တပည့္ေတာ္၏၊
ကု စၦိေတာ- ဝမ္း၌တည္ေသာ၊
ေယာ အယံကုမာေရာဝါ- အၾကင္ သတုိ႔သားသည္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ယာအယံကုမာရိကာဝါ- အၾကင္သတုိ႔သမီးသည္ေသာ္လည္းေကာင္း၊
အတၳိ-ရွိ၏။
ေသာ -ထုိသေႏၶသားသည္၊
ဘဂဝႏၱံ- ျမတ္စြာဘုရားကုိ၊
သရဏံ- ကုိးကြယ္ရာဟူ၍၊
ဂစၦတိ-ဆည္းကပ္ပါ၏။
ဓမၼဥၥ-တရားေတာ္ကုိလည္းေကာင္း၊
ဘိကၡဳသံဃဥၥ-ရဟန္းသံဃာကုိလည္းေကာင္း၊
သရဏံ - ကုိးကြယ္ရာဟူ၍၊
ဂစၦတိ-ဆည္းကပ္ပါ၏။
ဘဂဝါ-ျမတ္စြာဘုရားသည္၊
တံ-ထုိသေႏၶသားကုိ၊
အဇၨတေဂၢ-ယေန႔ကုိအစျပဳ၍၊
ပါဏုေပတံ-အသက္ထက္ဆုံး၊
သရဏံ- ကုိးကြယ္ရာဟု၊
ဂတံ-ဆည္းကပ္ေသာ၊
ဥပါသကံ- ရတနာသုံးပါး ဆည္းကပ္တတ္သူဟူ၍၊
ဓာေရတု- မွတ္ေတာ္မူပါအရွင္ဘုရား။

( ျမန္မာျပန္)

ျမတ္စြာဘုရား ဘုရားတပည့္ေတာ္၏ ဝမ္း၌တည္ရွိေနေသာ ကေလးငယ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား လည္းေကာင္း၊ တရားေတာ္အားလည္းေကာင္း၊ သံဃာေတာ္အားလည္းေကာင္း၊ ကုိးကြယ္ရာအစစ္ဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏ဘုရား။ ထုိသေႏၶသားအား ယေန႔မွစျပီး အသက္ထက္ဆုံး သရဏဂုံတည္သူဟူ၍ မွတ္ေတာ္ မူပါဘုရား။

ေဖေဖေမေမတို႔ သားေကာင္းသမီးျမတ္ကေလးမ်ား ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစ။

"သစ္ခုတ္သမား"

တခါတုန္းက အလြန္သန္မာပါတယ္လို ့နာမည္ၾကီးတဲ့
သစ္ခုတ္သမားတစ္ေယာက္ဟာ သူေ႒းတေယာက္ဆီမွာ
အလုပ္၀င္ခဲ့တယ္။ သူ ့ရဲ ့နာမည္ေက်ာ္ၾကားမွဳေၾကာင့္ေရာ
ခြန္အားေၾကာင့္ ့ေရာ လစာကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတာေပါ ့။
ဒီအတြက္ေၾကာင့္လည္း သစ္ခုတ္သမားက သူလုပ္ရမဲ့အလုပ္ကို
အေကာင္းဆံုး လုပ္ေပးဖို႔ ့ဆံုးျဖတ္လုိက္တယ္။

သူ ့ရဲ ့ သူေ႒းက သူ အလုပ္၀င္တဲ ့ေန ့မွာ ပုဆိန္တစ္လက္ေပးျပီးေတာ ့
သူ ခုတ္ရမဲ့ ့ဧရိယာကို ျပပါတယ္။

ပထမေန ့
~~~~~~
သူ သစ္ပင္ (၁၈)ပင္ ျပီးေအာင္ ခုတ္ႏိုင္ခဲ ့တယ္။

“ဂုဏ္ယူပါတယ္”လို ့သူေ႒းက သူ ့ကို ခ်ီးမြမ္းတယ္။
“ဒီအတိုင္းပဲ ဆက္လုပ္သြားပါ”သူေ႒းရဲ့ အားေပးစကားက သူ ့ကို
အလြန္အားတက္သြားေစခဲ ့တယ္။

.

ဒုတိယေန ့
~~~~~
သူ ပိုၾကိဳးစားျပီး ခုတ္တယ္။ဒါေပမဲ ့သူ ဒီေန ့မွာေတာ ့ သစ္ပင္ (၁၅)
ပင္သာ ရေအာင္ ခုတ္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။

.

တတိယေန ့
~~~~~~~
သူ ပိုျပီး ၾကိဳးစားခဲ့တယ္။ အားၾကိဳးမာန္တက္နဲ ့ သစ္ပင္ေတြကို
ခုတ္လွဲခဲ့တယ္။ ေန၀င္ခ်ိန္မွာ ခုတ္ပီးတဲ ့အပင္ေတြကို ေရ, ၾကည္ ့
လိုက္ေတာ့ (၁၀) ပင္သာ ရိွေၾကာင္း ထူးဆန္းစြာ ေတြ႕ ့လိုက္ရတယ္။

တစ္ရက္ျပီးတစ္ရက္ သူ ့ရဲ့စြမ္းေဆာင္ရည္ေတြ က် က်လာေနတယ္လို ့
သူ သိေနခ ဲ ့တယ္။“ငါ ့ရဲ ့ အင္အားေတြ ကုန္ေနပီနဲ ့တူပါတယ္” လို ့
သူ ့ကိုယ္သူ ေတြးခဲ ့တယ္။

.

သူဟာ သူေ႒းဆီကို သြားျပီး သူ ့ရဲ ့ က်ဆင္းလာတဲ ့စြမ္းေဆာင္ရည္အတြက္ ေတာင္းပန္ပါေၾကာင္းနဲ ့သူ ၾကိဳးစားပမ္းစား လုပ္ေနပါရက္နဲ ့ဘာလို ့
ဒီလို ျဖစ္ေနတာလဲ ့ဆိုတာကို သူကိုယ္တုိင္နားမလည္
ေၾကာင္းကို ဖြင့္ေျပာခဲ့တယ္။

သူေ႒းက သူ ့ကို စူးစိုက္စြာ ၾကည ့္ရင္း…
“မင္း သစ္တစ္ပင္ခုတ္ျပီးတိုင္း ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေတြမွာ ပုဆိန္ကို
ျပန္ေသြးေသးလား”"ဗ်ာ….ပုဆိန္ကိုလား….ျပန္ေသြးရမယ္ဟုတ္လား…
အဲဒါ ….အဲဒါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မလုပ္ျဖစ္ဘူးဗ်..ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့
ကၽြန္ေတာ္ သစ္ပင္ေတြကို ခုတ္ဖို ့အလုပ္အရမ္းရွဳပ္ေနတယ္ေလ”

.

ကၽြ်န္ေတာ္တို ့ရဲ ့ဘ၀ေတြလည္း ဒီလိုပါပဲ။ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ
အလုပ္ေတြ ရွဳပ္ေနပါတယ္ဆိုပီး ပုဆိန္ရဲ ့အသြားကို ျပန္ေသြး
ဖို႔ေမ့ေနၾကတယ္။

အခုအခ်ိန္ေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္လူေတာ္ေတာ္မ်ား အလုပ္
အလုပ္ အလုပ္နဲ ့အလုပ္ေတြကို ဖိပီး အျမဲတမ္း ၾကိဳးစားလုပ္ကိုင္ရင္းနဲ ့
ေပ်ာ္ရႊင္မွဳ ဆိုတဲ ့ ပုဆိန္ေသြးတဲ ့အခ်ိန္ေလးေတြကို
အျမဲတမ္းေပ်ာက္ဆံုးေနရတယ္။

ပုဆိန္ေသြးဖို ့ဘာေၾကာင္ ့လိုအပ္တာပါလဲ?
ဘာေၾကာင့္ ပုဆိန္ကို ေသြးဖို ့မေမ့ သင့္တာပါလဲ?

အလုပ္အရမ္းၾကိဳးစားတယ္ဆိုတာက မွားတဲ့ ့အခ်က္မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ အလုပ္ေတြကို ဖိလုပ္ရင္းနဲ ့ ဘ၀ရဲ ့ တကယ္ ့အေရးၾကီးတဲ့
လုပ္ရမဲ့အရာေတြကို ေမ့ ့ေနတာက လွစ္လ်ဴရူ ထားတာက မွားတာပါ။

ကြ်န္ေတာ္တို ့မိသားစု အတြက္ ေပးရမဲ့ အခ်ိန္ေလးေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့
ေပ်ာ္ရႊင္စြာ စကားေျပာရမဲ့အခ်ိန္ေလးေတြ ခ်စ္ရသူေတြအတြက္ ေပးရမဲ့အခ်ိန္ေလး…….စတဲ့ တကယ္ ့တန္ဖိုး မျဖတ္ႏိုင္တဲ ့
အစားျပန္မရေတာ့မဲ ့ အခ်ိန္ေလးေတြ (ပုဆိန္ကို ျပန္ေသြးရမဲ့ အခ်ိန္ေလး)
ေတြကို ေမ ့ေလ်ာ့ေနျခင္းပါပဲ။

ကၽြန္ေတာ္တုိ ့အားလံုး အနားယူဖို ့မိသားစုအတြက္ အခ်ိန္ေပးဖို ့
သင္ယူဖို႔ နဲ့ရွင္သန္ဖို ့အတြက္ အခ်ိန္ေလးေတြ ရိွရပါမယ္။
တကယ္လို႔အဲလို အခ်ိန္ေလးေတြကို တန္ဖိုးမထား အေလးမထားခဲ ့
ဘူးဆိုရင္ေတာ့ တခ်ိန္မွာ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲ ရပါလိမ့္မယ္။

မေသြးဘဲနဲ ့ ဆက္ခုတ္ေနတဲ ့ပုဆိန္လို အခ်ိန္ၾကာလာတဲ ့အမွ်တံုးလာျပီး စြမ္းေဆာင္ရည္ေတြပါ က်ဆင္းလာပါလိမ့္မယ္။

 မိသားစုအတြက္ သူငယ္ခ်င္းအတြက္
ခ်စ္ခင္ရသူေတြအတြက္ အခ်ိန္ေပးပါ။

- ၾကင္နာပါ။

- ေႏြးေထြးပါ။

- ဂရုစိုက္ပါ။

 အစားထုိးလို ့မရတဲ ့အရာေတြ အတြက္ ေနာင္တေတြ
မလုိခ်င္ပါနဲ ့။၀မ္းနည္း ေၾကကြဲမွဳေတြ ပါ အပိုပါလာတတ္လို ့ပါ။