(၁) ကုသိတ = မွားယြင္းေသာ ႀကံစည္မႈတို႔ျဖင့္ ယွဥ္ေနျခင္း။
မွားယြင္းေသာႀကံစည္မႈ (၃) မ်ိဳး
(က) ကာမဝိတက္ = ကာမဂုဏ္တို႔ကို ႀကံစည္ေတြးေတာေနျခင္း (ေလာဘ)။
(ခ) ဗ်ာပါဒဝိတက္ = သူတစ္ပါးတို႔၏ ပ်က္စီးမႈကို ႀကံစည္ေတြးေတာေနျခင္း (ေဒါသ)။
(ဂ) ဝိဟႎသဝိတက္ = သူတစ္ပါးတို႔အား ညွင္းဆဲမႈကို ႀကံစည္ေတြးေတာေနျခင္း (ေဒါသ)။
(၂) ဟီနဝီရိယ = ေလ်ာင္း ထိုင္ ရပ္ သြား ဣရိယာပုတ္ေလးပါး၌ အားထုတ္မႈ ႀကိဳးစားမႈမရွိျခင္း။
(၃) ထိန မိဒၶ ဗဟုလ = ထိုင္းမႈိင္းမႈမ်ားျခင္း ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး မၾကည္မလင္ျဖစ္မႈမ်ားျခင္း။
(၄) အဟိရိက = မေကာင္းမႈျပဳလုပ္ရမည္ကို မရွက္ျခင္း။
(၅) အနာဒရ = ေကာင္းမြန္မွန္ကန္ေသာ အက်င့္ျမတ္ ပဋိပတ္၌ ရိုေသလိုက္နာမႈ မရွိျခင္း။
⇨ ထိုငါးပါးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာပုဂၢိဳလ္သည္ ျမတ္ေသာနိဗၺာန္သို႔ မေရာက္ႏိုင္။
နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းတရား (၄) ပါး
(၁) သမာဓိ = သတိပ႒ာန္ေလးပါးတို႔၌ အၿမဲမျပတ္ သတိကပ္ေနသူ။
(၂) နိပက = ကမၼ႒ာန္း၌ မျပတ္အားထုတ္ေလ့ရွိေသာ ဥာဏ္ႏွင့္ျပည့္စံုသူ။
(၃) စ်ာယီ = အာရမၼဏူပနိဇၨ်ာန (အာရမၼန + ဥပနိဇၨ်ာန) သမထစ်ာန္
လကၡဏူပနိဇၨ်ာန (လကၡဏာ + ဥပနိဇၨ်ာန) ဝိပႆနာစ်ာန္
ယင္းႏွစ္ပါးတို႔ႏွင့္ျပည့္စံုသူ
(၄) သံေယာဇနံဇာတိဇရာယေဆက = ေမြးေသဒုကၡကိုျဖစ္ေစတတ္သည့္ သံေယာဇဥ္ကို ျဖတ္ႏိုင္သူ။
ထိုေလးပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာပုဂၢိဳလ္သည္ ျမတ္ေသာနိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ႏိုင္၏။
အာတာပီသုတ္ ဣတိဝုတ္ပါဠိေတာ္ (ႏွာ-၂၁၄)
No comments:
Post a Comment